ورزشکار تیم ملی پاراکانو شرایط تمرینی دوران قرنطینه را خوب ارزیابی اما نتیجه کسب شده در مسابقات قهرمانی کشور را راضی کننده ندانست و درباره تلاش بیشتر خود ابراز امیدواری کرد.
سارا عبدالملکی در گفتوگو با روابطعمومی فدراسیون قایقرانی بیان کرد: شرایطم در دوران قرنطینه خوب بود و خیلی راحت به تمرینات ادامه دادم، اما در حد حفظ آمادگی تاثیرگذار بود. بعد از پایان قرنطینه و شروع دوباره پارو زدن، تاثیر دوری از قایق و پارو را خیلی واضح احساس کردم اما پس از تلاش زیاد به وضعیت قبلی آمادگی قبلی رسیدم.
وی در مسابقات قهرمانی کشور که موفق شد بر سکوی نخست بایستد و در این باره گفت: از رکوردی که در مسابقه زدم راضی نبودم چرا که هدفم ثبت زمان بهتری بود، اما با مشکلی که من قبل از مسابقه با آن مواجه بودم سر مسابقه هم باعث شد که تایم دلخواهم را نتوانم ثبت کنم. گرفتکی و اسپاسم عضله برای من و افرادی که در شرایط من هستند بسیار رایج است. برای رفع این گرفتکی به پزشک مراجعه کردم و با پیشنهاد عمل جراحی برای بهبود مواجه شدم. اما به جراحی راضی نشدم و با نسخه پزشک هم با این گرفتگی کنار نیامدم چرا که برایم مسمومیت دارویی داشت و درحال حاضر تحمل میکنم و سعی میکنم با فیزیوتراپی کمی شرایط را بهتر و قابل تحمل کنم.
بانوی ملیپوش پاراکانو کشورمان در پاسخ به سوالی که از انگیزههای وی برای روبهرویی با سختیهای موجود و پیش رو پرسیده شد، گفت: من هروز از کرج به تهران میآیم و به هیچ چیز جز هدف فکر نمیکنم و برام مهم نیست چه چالشهایی پیشرو دارم. زمانی که تصادف کردم خیلی حرفهای ناامید کنندهای میشنیدم، سارا تموم شده، دیگه نمیتونه ورزش کنه و غیره. این حرفها خیلی برایم سنگین بود و باید اول به خودم و بعد به دیگران ثابت میکردم که من باز هم میتوانم موفق باشم. البته باید بگویم که در حال حاضر خودم را موفق نمیدانم اما در مسیر موفقیت و رسیدن به هدف میبینم.
وی درباره اهداف خود نیز چنین گفت: هدف کوتاهمدت من کسب عنوان قهرمانی در مسابقات آسیایی است و برای رسیدن به این نتیجه در تلاش هستم تا هروز بهتر از قبل پارو بزنم و تجربه کسب کنم. اگر به رکوردی که مربیام میخواهد برسم اولین مسابقهام قهرمانی جهان است و قطعا کار خیلی سخت تری پیشرو دارم، چراکه تمرینات و شرایط رقبایم را دیدهام و آنها هم تمرینات خوبی پشت سر میگذارند. ولی بسیار امیدوار و خوشبین هستم چرا که نسبت به 2 ماه قبل تغییر بسیار چشمگیری کردهام و بعد از همه این مقایسهها و تلاش ها به خودم میگویم که من یه دختر لر پر تلاش هستم.
عبدالملکی در پایان گفت: ما یک بار زندگی میکنیم. من در سن 21 سالگی تصادف کردم، در سنی که تازه حرکت به سمت اهداف بزرگ و زیبای زندگیم را شروع کرده بودم و همه چی در اوج خودش بود تا به یکباره این اتفاق افتاد. اتفاقی که هیچ جوره نمیشد هضمش کرد و کنار آمدن با این موضوع خیلی دشوار بود. اما بعد از یک سال به خودم آمدم و گفتم سارا تو فقط یکبار 22 سالته، فقط یکبار 23 سالگی تجربه میکنی، نگذار به این شکل بگذرد و تمام شود خوشحال باش و زندگی کن. هرکسی توی زندگی یه مشکل و چالشی دارد، نمیتوان گفت شخصی همه زندگیش عالی است و هیچ مشکلی ندارد، پس باید در برابر هر مشکلی مقاوم باشیم و با صبوری پشتسر بگذاریم. باید خودمان را باور داشته باشیم و این باور پایان هر مشکل و شروع موفقیتی است.