پدر صبا شایسته ملی پوش اسبق رشته روئینگ با اشاره به پشتکار دختر مرحومه اش در ورزش گفت: صبا عمر خود را در ورزش گذاشت و همه تلاشش این بود که روز به روز پیشرفت کند و بتواند برای جامعه مفید باشد.
به گزارش روابط عمومی فدراسیون قایقرانی، صبا شایسته ملی پوش و عضو اولین تیم ملی روئینگ کشورمان 15 خردادماه در حین فعالیت آموزش آنلاین ورزشی به علت ایست قلبی جان خود را از دست داد. او ورزشکار، مربی و داور رشته روئینگ بود و به همراه تیم ملی کشورمان در بازیهای آسیایی دوحه حضور داشت.
والدین او از علاقه بسیار زیادش به ورزش و ترغیب جوانان به فعالیت های ورزشی می گویند و معتقدند او همه انرژی اش را در ورزش می گذاشته است.
پدر داغدیده صبا شایسته با بیان اینکه «همیشه به او افتخار می کنم»، گفت: صبا هر چه داشت در راه رسیدن به هدفش خرج می کرد. از 13 سالگی به عضویت تیم ملی درآمد و قایقرانی را با عشق آغاز کرد و تا آخرین لحظه عمرش به آن عشق می ورزید.
عبدالرضا شایسته با اشاره به چگونگی ورود صبا به تیم ملی اظهار کرد: اوایل ورود روئینگ به ایران ما به دلیل شرایط کاری من در زنجان زندگی می کردیم و مربی آلمانی برای تشکیل تیم ملی به ایران آمده بود. آن ها در مدارس استعدادیابی می کردند و با درنظر گرفتن فاکتورهای مختلف بدنی و آمادگی جسمانی ورزشکاران را انتخاب می کردند.
وی ادامه داد: در حدود 200 نفر در زنجان تست دادند و تنها دونفر انتخاب شدند که صبا یکی از آن ها بود و پس از ورود به تیم ملی هم برای موفقیت بسیار تلاش کرد.
شایسته درباره فعالیت های دخترش در تیم ملی روئینگ بیان کرد: بسیار با انگیزه کار می کرد و دوستانش می توانند در این خصوص حرف های من را تایید کنند. به همراه تیم ملی چندین مسابقه قهرمانی آسیا و جهان رفت و در بازیهای آسیایی دوحه حضور داشت. خوب روئینگ تازه به ایران آمده بود و بچه ها کم تجربه بودند و آن ها آغازگر راهی شدند که بعدها روئینگ ایران در رقابت های مختلف خوش درخشید و حتی بچه های ما به المپیک رفتند. حتما اگر دختر من هم در تیم ملی می ماند به المپیک می رفت. او لیاقتش را داشت.
وی ادامه داد: اما به دلایلی با ورود مربی جدید به تیم ملی و برخوردهایی که با او داشت، من دیگر اجازه ندادم که او فعالیتش در روئینگ به عنوان ورزشکار را ادامه دهد و ترجیح دادیم درسش را بخواند. اما خودش همیشه دوست داشت روئینگ را دنبال کند و بعدها مدرک مربیگری و داوری اش را هم گرفت و همیشه از فاصله گرفتن از روئینگ به چشم حسرت نگاه می کرد.
شایسته درباره فعالیت های ورزشی صبا اضافه کرد: او همیشه دنبال یاد گرفتن بود و چندین و چند مدرک بین المللی و داخلی در زمینه های مختلف دارد. بعدها در زمینه فیتنس و تغذیه ورزشی کارش را دنبال کرد و تحصیل تا مقطع فوق لیسانس صنایع غذایی هم در این زمینه کمکش می کرد.
وی درباره روحیه احساسی دخترش نیز اظهار کرد: بسیار رابطه خوبی داشتیم و بیشتر با او رفیق بودم حتی در بسیاری از موارد من و همه خانواده از او مشورت می گرفتیم. فوق العاده باهوش بود و همه چیز را زود یاد می گرفت و از این هوشش با تلاش زیاد و انگیزه به بهترین نحو استفاده می کرد.
شایسته با بغض ادامه داد: همه ما صبا را از دست دادیم. او با خیرخواهی و دلسوزی بسیار با تلاش زیاد کارش را انجام می داد و برای هدفش وقت می گذاشت، مطالعه داشت و انرژی صرف می کرد.
مادر صبا شایسته نیز در ادامه با زنده نگه داشتن یاد دختر فقیدش گفت: صبا بسیار منظم و مرتب بود و در کارش جدیت داشت. او همه عمرش را در ورزش گذاشت.
توران حیدرزاده ادامه داد: صبا همه وسایلش را نگه داشته و خاطره همه مسابقاتی که رفته با یادگاری هایی که از آن ها دارد حفظ کرده است. بسیار منظم و با سلیقه این کار را انجام داده است. او در همه کارها همینطور بود و هر کاری را که می خواست انجام دهد به بهترین نحو پیش می برد.
وی با بیان اینکه «صبا می تواند یک الگوی خوب برای جوانان باشد»، گفت: نه اینکه چون دختر من بود این حرف را بزنم اما کارش حرف نداشت و از جهات مختلف می تواند الگوی خوبی برای جوانان و علاقه مندان به ورزش باشد. او شبانه روزی کار می کرد و با علاقه هم کار می کرد. در همین فضایی که کرونا به وجود آورده بود از کشورهای مختلف شاگرد داشت که از طریق صفحات مجازی با آن ها در ارتباط بود و روز و شب کارش را خیرخواهانه دنبال می کرد.
حیدرزاده همچنین گفت: رابطه بسیار عاطفی و خوبی با پدرش داشت که گاهی اوقات ما حسادت می کردیم. خیلی بزرگتر از سنش بود و همیشه طرف مشورت ما بود. در زمینه های مختلف استعداد داشت و کارش را دنبال می کرد، موسیقی، زبان، ورزش همه جا تلاش می کرد که بهترین باشد.
وی اضافه کرد: فعالیت های علمی خیلی خوبی هم در ورزش داشت. کتاب ترجمه کرد، در مجله تناسب به صورت مرتب مقاله می داد و در ارتباط بود و در زمینه های مختلف مقالات و مدارک متنوعی دارد.
حیدرزاده درباره نصب یادبود و درخت به یاد درگذشتگان در محوطه دریاچه آزادی نیز گفت: با دیدن این تابلو بسیار خوشحال شدم و مطمئنم که صبا به آرزویش که بازگشت به قایقرانی بود رسید و او هم اکنون خوشحال است. کار بسیار ارزشمندی است که فدراسیون قایقرانی انجام داده و نشان داده که ورزشکارانش و درگذشتگانش را فراموش نمی کند.
